Warzywa i owoce zaczynające się na R

[Artykuł zaktualizowany dnia 06/11/2023]

Warzywa i owoce, prawdziwi superbohaterowie dobrego samopoczucia i zdrowia, mają kluczowe znaczenie w diecie człowieka. Zdrowe, smaczne i pożywne, warzywa i owoce nie mają wysokiej wartości energetycznej, ale dostarczają niezbędnych składników odżywczych potrzebnych do prawidłowego metabolizmu. Witaminy, minerały, łatwo przyswajalne węglowodany i błonnik pokarmowy to tylko niektóre z nich. Odkryj owoce i warzywa w P!

Brzoskwinia

Brzoskwinia to owoc drzewa brzoskwiniowego(Prunus persica), należącego do rodziny różowatych (Rosaceae). Owoc ma żółty lub białawy miąższ, delikatny aromat i aksamitną skórkę. Miąższ jest bardzo delikatny w niektórych odmianach, ale dość twardy w niektórych odmianach handlowych. Brzoskwinie o żółtym miąższu mają przyjemny, aromatyczny smak z różnym stopniem słodyczy lub cierpkości, podczas gdy brzoskwinie o białym miąższu są szczególnie pachnące, soczyste, słodkie i aromatyczne. Owoce są spożywane na świeżo. Mogą być również wykorzystywane do produkcji dżemów, syropów i likierów. Brzoskwinia jest owocem bardzo niskokalorycznym. W 100 gramach brzoskwini znajduje się zaledwie 39 kalorii. Brzoskwinie są źródłem wielu witamin i minerałów. 100 g brzoskwiń zawiera :

• 200 mg potasu
• 10 mg wapnia
• 8 mg magnezu
• 0,6 mg żelaza
• 0,13 mg manganu
• 0,16 mg cynku
• 0,05 mg miedzi;
• 595 µg beta-karotenu;
• 0,96 g witaminy E;
• 3 mg witaminy C;
• niewielkie ilości witaminy B

Dynia

Dynia jest warzywem owocowym. Jest owocem Cucurbita maxima, pełzającej rośliny należącej do rodziny dyniowatych. Kremowa, kolorowa i o słodko-kwaśnym smaku dynia jest jednym z najbardziej wszechstronnych warzyw w kuchni. Od tradycyjnego risotto z dynią po dynię pieczoną, istnieje wiele pomysłów na wydobycie tego, co najlepsze w tym jesiennym składniku. Dynia to prosty, ale apetyczny dodatek, który doskonale komponuje się z głównymi daniami mięsnymi lub rybnymi. Dynia jest również gwiazdą pysznych deserów, takich jak ciasto dyniowo-czekoladowe. To idealne warzywo do diet niskokalorycznych. W rzeczywistości 100 gramów świeżej dyni zawiera zaledwie 20 kalorii. Jest bogata w beta-karoten, sód, wapń, glutaminę i argininę, a także aminokwasy, błonnik i kukurbitynę.

Ziemniaki

Ziemniak jest warzywem bulwiastym. Pozyskuje się go z Solanum tuberosum, rośliny należącej do tej samej rodziny botanicznej co chilli, pomidory i papryka. Ziemniaki są słodkie i lekko gorzkie. Dobrej jakości bulwy charakteryzują się połączeniem smaków przypominających masło, śmietanę, orzechy i smaki ziemi. Po upieczeniu skórka starych ziemniaków może nabrać smaku przypominającego kakao i słód. Istnieje kilka sposobów przyrządzania ziemniaków.

Ziemniaki można gotować ze skórką lub bez, w całości lub w kawałkach, z przyprawami lub bez. Gotowanie jest zawsze niezbędne do rozłożenia skrobi. Najpopularniejsze przepisy to tłuczone ziemniaki i chipsy. Można je również wykorzystać do przygotowania gnocchi, rösti lub focaccia. Bulwy te są bardzo bogate w witaminy (C, A, B3, B1, B2, B6) i minerały (potas, fosfor, wapń, magnez, cynk, miedź, żelazo). Ziemniaki zawierają liczne fitozwiązki o dobrze znanych właściwościach przeciwutleniających, takie jak luteina, zeoksantyna, beta-karoten i kwas chlorogenowy. 100 gramów ziemniaków dostarcza średnio 86 kalorii.

Papryka

Papryka jest warzywem owocującym. Zbiera się ją z rośliny papryki (Capsicum annuum). Odmiany papryki produkują owoce w różnych kolorach, w tym czerwonym, żółtym, pomarańczowym, zielonym, białym i fioletowym. Smażona papryka jest doskonałym dodatkiem do letnich potraw. Można je podawać z daniami mięsnymi, serami, grzankami lub jako nadzienie do kanapek. Dzięki swojemu słodko-kwaśnemu smakowi podkreślają smak wielu potraw.

Papryka ma niezwykłe właściwości przeciwutleniające. Zawdzięczają to wysokiej zawartości witamin A, C i beta-karotenu. Ich właściwości moczopędne i oczyszczające również czynią je cennymi warzywami. Papryka jest również bardzo bogata w minerały, zwłaszcza potas. W związku z tym jest doskonałym sprzymierzeńcem zdrowego układu sercowo-naczyniowego. Dzięki wysokiej zawartości błonnika, papryka ma właściwości przeczyszczające i zwiększa uczucie sytości, co czyni ją niezbędnym pożywieniem dla każdego, kto chce zachować swoją sylwetkę.

Por

Por (Allium ampeloprasum L.) to warzywo liściaste wytwarzane przez dwuletnią roślinę należącą do rodziny Liliaceae. Jego smak jest bardzo podobny do cebuli, ale jest bardziej delikatny i lekkostrawny.

Pory są używane w kuchni jako warzywo i aromatyczne zioło, ale są również rośliną leczniczą. Używa się go do przygotowywania zup, bulionów, risotta, makaronów, omletów i placków. Pokrojony w cienkie plasterki może być również spożywany na surowo jako aperitif lub używany do dekoracji i aromatyzowania sałatek. Bardzo bogaty w wodę i niskokaloryczny, por jest cennym sprzymierzeńcem w dietach odchudzających i źródłem cennych dla zdrowia mikroelementów.

Jest doskonałym mineralizatorem, szczególnie bogatym w wapń, fosfor i żelazo. Ma wysoką zawartość witaminy C i pomaga wzmocnić układ odpornościowy. Biała część zawiera delikatne włókna, które sprawiają, że por jest lekkostrawny.

Groch

Groch jest warzywem nasiennym produkowanym przez Pisum Sativum, roślinę należącą do rodziny Fabaceae. Dzięki swojemu łagodnemu, delikatnemu smakowi może być stosowany w niezwykle wszechstronny sposób w różnych przepisach, od pikantnych babeczek po szynkę grochową. Są świetnym klasykiem w kuchni rodzinnej, podobnie jak krem fusilli z szynką i groszkiem.

Groszek ma wiele korzystnych właściwości dzięki zawartym w nim składnikom odżywczym i aktywnym. Jest szczególnie lekkostrawny w porównaniu z innymi roślinami strączkowymi. Generalnie nie powodują problemów z aerofagią czy meteorozą.

Groch jest bogaty w minerały, witaminy i wodę. Zawiera błonnik przydatny dla dobrego samopoczucia jelit i zwalczania zaparć. Ma właściwości przeciwutleniające i pomaga sycić. Groch pomaga również utrzymać poziom cholesterolu i cukru we krwi w ryzach, a także wydaje się być dobry dla serca, krążenia i układu odpornościowego, dzięki obecności chlorofilu, który stymuluje produkcję czerwonych krwinek.

Słodki ziemniak

Słodki ziemniak to warzywo korzeniowe o słodkim, skrobiowym smaku. Jest to bulwiasty korzeńIpomea batatas, pełzającej rośliny należącej do rodziny botanicznej Convolvulaceae. Kolor skórki może wahać się od czerwono-pomarańczowego do brązowego i białego, podczas gdy wnętrze może być żółte, pomarańczowe lub nawet fioletowe. Jego wyjątkowo słodki smak przypomina ziemniaki, dynie, kasztany i marchew. Można je z łatwością wykorzystać do zastąpienia zwykłych ziemniaków lub dyni w bardziej tradycyjnych przepisach.

Słodkie ziemniaki można przyrządzać na wiele sposobów: piec, gotować, gotować na parze, podgrzewać w kuchence mikrofalowej, a nawet smażyć jak zwykłe ziemniaki. Dobrze komponują się ze wszystkimi rodzajami żywności: jajkami, serem, warzywami i mięsem, a także przyprawami i aromatami. Słodkie ziemniaki są dobre dla zdrowia układu sercowo-naczyniowego. Zawarte w nich przeciwutleniacze, witaminy, minerały i błonnik pomagają chronić serce i tętnice. Nie zawierają również tłuszczów nasyconych i cholesterolu. Słodkie ziemniaki dostarczają około 80 kcal na 100 g.

Pasternak

Pasternak to warzywo korzeniowe. Jest to bulwiasty korzeń Pastinaca sativa, rośliny należącej do rodziny Apiaceae. Wyglądem przypomina marchewkę, ale jest większy i ma kolor od białego przez kość słoniową po orzech laskowy. Jego smak jest bliższy smakowi ziemniaka, choć bardziej kwaśny i intensywny.

Pasternak nie może być spożywany na surowo, ponieważ jego korzenie są zbyt twarde i zdrewniałe, ale może być używany w kuchni na wiele sposobów. Pierwszą rzeczą do zrobienia jest usunięcie skórki, która jest zbyt twarda. Następnie należy go gotować powoli i przez długi czas. Można go ugotować, a następnie zmiksować, aby uzyskać pyszną zupę lub velouté, doprawione oliwą z oliwek z pierwszego tłoczenia i natką pietruszki. Pasternak jest również doskonały pieczony.

Pasternak jest bogaty w białko. Zawiera również więcej cukrów i ma wyższą wartość kaloryczną niż marchew. Podobnie jak marchew, pasternak zawiera witaminy C i B, a także przeciwutleniacze i cenne minerały, takie jak fosfor, wapń, żelazo i potas.

Śliwka

Śliwka jest owocem Prunus domestica, krzewu należącego do rodziny Rosaceae. Owoce mają zazwyczaj wielkość od 2 do 7 centymetrów i kształt od kulistego do owalnego. Miąższ jest jędrny i soczysty. Skórka owocu jest gładka, z naturalną woskową powierzchnią, która przylega do miąższu. Śliwka jest pestkowcem, co oznacza, że jej mięsisty owoc otacza pojedyncze twarde nasiono.

Dojrzałe śliwki mogą mieć woskową, białą, pylistą powłokę, która nadaje im szklisty wygląd. Ich słodki smak z lekko kwaśnym posmakiem sprawia, że idealnie nadają się na zdrową, smaczną przekąskę. Owoce mogą być spożywane świeże, gotowane, suszone lub w postaci dżemów i marmolad. Składające się w 88% z wody śliwki są bogate w węglowodany, błonnik, wapń, fosfor i żelazo, a także witaminy C i K.

Świeże śliwki zawierają około 46 kcal na 100 g. Średnia ilość węglowodanów w takiej porcji owoców wynosi od 12 do 14,6 g. Chociaż śliwki nie są bogate w witaminę C, są bardzo bogate w witaminę A i witaminę E. Zawierają również ważne minerały, takie jak potas, żelazo, magnez, wapń i fosfor.

Pomelo

Pomelo jest owocem Citrus Maxima, owocem cytrusowym blisko spokrewnionym z drzewem pomarańczowym i grejpfrutem. Gruba skórka owocu jest zielona lub żółta, a plastry są oddzielone przegrodami o gorzkim smaku. Istnieją trzy rodzaje owoców: czerwone, białe i różowe, w zależności od koloru miąższu. Pomelo jest największym owocem cytrusowym. Największa odmiana białego pomelo może ważyć do 10 kg. Przy dość niskiej zawartości kalorii (około 35 kilokalorii na 100 gramów), pomelo zawiera wiele witamin i cennych mikroelementów: potas, fosfor, wapń, sód i żelazo, witaminy z grupy B i witaminę C.

Grejpfrut jest zwykle spożywany na świeżo, ale może być również używany do produkcji soków i sałatek. Można go również spożywać w postaci kandyzowanej. Pummelo dobrze komponuje się z innymi owocami cytrusowymi, a także słodkimi owocami i jagodami, takimi jak jabłka, gruszki, truskawki, banany, brzoskwinie i kiwi. Sałatki te są zwykle podawane z bitą śmietaną, kwaśną śmietaną, słodkimi sosami lub miodem. Miąższ pomelo może być dodawany do koktajli, lodów lub używany do dekoracji ciast i tortów.

Jabłko

Jabłka są owocami jabłoni(Malus domestica). Istnieje około 7000 odmian jabłek. Różnią się one kolorem, teksturą, smakiem i zawartością składników odżywczych. Jabłka mogą być spożywane na wiele sposobów: jako sok, w sałatkach lub pieczone w ciastach. Jabłka są czasami używane jako składnik pikantnych potraw, takich jak kiełbasy i farsze. Jabłka mogą być również puszkowane, suszone lub mrożone. Jabłka to owoce niskokaloryczne, zawierające około 83% wody. 100 g tych owoców to tylko 30-50 kalorii.

Jabłka zawierają wiele różnych rodzajów składników aktywnych. Zawierają minerały (sód, potas, magnez, wapń, fosfor, żelazo i jod), witaminy, garbniki, pektyny, cukier, białka i kwasy organiczne. W medycynie naturalnej gotowane i starte jabłka są stosowane w leczeniu biegunki u dzieci oraz niestrawności i wrzodów trawiennych u dorosłych. Herbata ze skórki jabłka jest doskonałym środkiem do płukania jamy ustnej i gardła.

Gruszka

Gruszka jest owocem gruszy (Pyrus sp.), rodzaju drzew należących do rodziny Rosaceae. Tradycyjnie gruszki mają kształt cebulki, ale istnieją również gruszki okrągłe i cylindryczne. Owoce występują w różnych kolorach, od białego do ciemnożółtego, brązowego, pomarańczowo-czerwonego i wszystkich odcieni zieleni. Niektóre gruszki są soczyste, podczas gdy inne są jędrne i chrupiące.

Gruszki zawierają prawie wszystkie składniki odżywcze i substancje potrzebne organizmowi. Należą do nich

• witaminy (A, C, E, H, K, PP, grupa B);
• makroelementy (wapń, magnez, sód, potas, fosfor, chlor, siarka),
• pierwiastki śladowe (żelazo, cynk, jod itp.),
• kwasy organiczne,
• olejki eteryczne,
• flawonoidy,
• fitoskładniki
• i inne substancje biologicznie czynne.

Dojrzałe owoce najlepiej spożywać świeże. Jest również stosowany jako składnik wielu aperitifów, sałatek, napojów i nadzień do ciast i dziczyzny. Mogą być również suszone, wędzone, pieczone lub wykorzystywane do produkcji kompotów, konfitur, marmolad i dżemów.

Physalis

Physalis to owoc Physalis peruviana, krzewiastej rośliny należącej do rodziny botanicznej Solanaceae. Okrągłe, żółte owoce mają średnicę od 1,25 do 2 cm. Jego smak można opisać jako słodki pomidor z posmakiem ananasa i wanilii. Może być spożywany samodzielnie lub w przetworach i syropie. Jest stosowany w wyrobach cukierniczych z innymi słodkimi owocami.

Agrest przylądkowy jest dobrym źródłem prowitaminy A, witaminy K, witaminy B1 i różnych minerałów, w tym żelaza, magnezu, fosforu, miedzi, manganu, a zwłaszcza potasu. Świeże owoce są również doskonałym źródłem witaminy C. W przeliczeniu na masę zawiera jej dwa razy więcej niż cytryna. Owoc ten składa się w 42% z węglowodanów. Zawarte w nim tłuszcze (8,5%) są w większości nienasycone. Zawiera również dużą ilość błonnika (24%) i pektyn, które mogą pomóc w regulacji pracy jelit.

Pitaya

Pitaya lub smoczy owoc jest wytwarzany przez wiele gatunków kaktusów należących do rodzaju Hylocereus, ale także Stenocereus. Ten niezwykły owoc wyróżnia się przede wszystkim oryginalnym kształtem i kolorem. Jego kształt przypomina skrzyżowanie szyszki ze skórzastym granatem, a kolor najpopularniejszych odmian jest cukierkowo różowy. Biały miąższ pitaya zawiera wiele małych czarnych nasion, które są również jadalne. Smak pitaya można opisać jako delikatny, słodki i lekko kwaśny. Niektórzy twierdzą, że smakuje jak skrzyżowanie kiwi i gruszki.

Pitaya jest najlepsza, gdy jest dojrzała. Może być spożywana jako przekąska lub jako dodatek do deserów, koktajli lub sałatek. Owoc może być również wykorzystywany do produkcji domowych win i soków. Pitaya doskonale komponuje się ze smakiem granatu, truskawek i mango. Pitaya to skarb odżywczy. Zawiera przeciwutleniacze, kwas askorbinowy, fenole, witaminy z grupy B i minerały, takie jak wapń, fosfor i żelazo.

Orzeszki piniowe

Orzeszki piniowe to jadalne nasiona kilku gatunków sosny. W Europie najbardziej rozpowszechnionym gatunkiem jest Pinus pinea L. Jest on mały i lekko podłużny. Orzeszki piniowe mają słodko-kwaśny, ale delikatny smak i wyraźnie wyczuwalny sosnowy aromat.

Orzeszki piniowe są bardzo wszechstronne w kuchni. Można je stosować w sosach, dressingach i daniach słodko-kwaśnych. Orzeszki piniowe można wykorzystać do przygotowania pesto, siekając je z bazylią, czosnkiem, oliwą z oliwek z pierwszego tłoczenia i parmezanem. Orzeszki piniowe można również wykorzystać do produkcji słodyczy, ciast, herbatników i lodów. Orzeszki piniowe są bardzo kaloryczne: 100 gramów tych dyskretnych orzeszków zawiera ponad 670 kcal.

Orzeszki piniowe są również bogate w białko (30% masy). Orzeszki piniowe są również doskonałym źródłem błonnika pokarmowego (4,5% wagowo). Orzeszki piniowe są bogate w żelazo, fosfor, mangan, potas, cynk i miedź. Jeśli chodzi o witaminy, zawierają tokoferol (witamina E), tiaminę (witamina B1), ryboflawinę (witamina B2) i niacynę (witamina PP).

Pistacje

Pistacja to owoc drzewa pistacjowego(Pistacia vera L.), należącego do rodziny botanicznej Anacardiaceae. Owoc jest owalnym pestkowcem, lekko zakrzywionym na końcach, podobnym do oliwki. Jego zewnętrzna skorupa jest niejadalna. Wewnątrz znajduje się jądro zawierające jadalne nasiona o długości do 2,5 cm i średnicy 1,5 cm. Pistacje są bardzo smaczne, słodkie, przyjemnie pachnące i lekko oleiste. Różnią się od wszystkich innych orzechów pięknym jasnozielonym kolorem.

Pistacje są wysokoenergetyczne i kaloryczne (600 kalorii na 100 gramów). Z tego względu powinny być spożywane z umiarem, zwłaszcza w przypadku nadciśnienia, cukrzycy lub otyłości. W porównaniu z innymi orzechami, pistacje zawierają wyższy poziom przeciwutleniaczy: luteiny, beta-karotenu i tokoferoli. Są bogate w fosfor, wapń, potas i żelazo, a także witaminy E, B1 i B6. Pistacje są spożywane w postaci tostów, ale są również używane w winegretach i sosach. Stosuje się je również w lodach.

Arbuz

Arbuz to owoc Citrullus lanatus, rośliny pnącej należącej do rodziny dyniowatych. Owoce są duże i gładkie. Miąższ ma kolor od czerwonego do żółtego, zielonkawego i białego. Wewnątrz znajdują się czarne lub czerwone nasiona. Dojrzałe owoce ważą zazwyczaj od 2 do 5 kg. Arbuzy mają słodki, łagodny i delikatny smak. Z zaledwie 16 kaloriami na 100 gramów, arbuzy mają niską zawartość energii i dlatego mogą być spożywane również przez osoby na specjalnych dietach.

Arbuz jest zwykle spożywany świeży, pokrojony w plasterki lub kostkę. Używa się go do przyrządzania sałatek owocowych. Może być również przetwarzany na sok. Sok z arbuza może być mieszany z innymi sokami owocowymi lub przetwarzany na wino. Arbuzy są bogate w witaminy A, E i B. Miąższ zawiera potas, miedź, żelazo, mangan, magnez, cynk i niewielką ilość sodu. Arbuzy są bogate w karotenoidy, likopen, luteinę, zeaksantynę i kryptoksantynę.

Grejpfrut

Grejpfrut jest owocem Cītrus paradīsi, owocu cytrusowego należącego do rodziny Rutaceae. Grejpfrut jest spożywany na surowo i używany jako składnik sałatek owocowych. Zewnętrznie grejpfruty przypominają pomarańcze, ale ich miąższ jest kwaśny i ma gorzki smak. Grejpfrut dobrze komponuje się z owocami morza, rybami, drobiem i młodymi serami. Z grejpfrutów wytwarza się dżem i tłoczy soki. Olejki eteryczne z grejpfruta są wykorzystywane w produkcji słodyczy i napojów alkoholowych.

Grejpfrut jest owocem bardzo bogatym w witaminy. Zawiera witaminy (A, PP, C, D i B) oraz minerały (potas, magnez, wapń i fosfor). Miąższ zawiera błonnik, a skórka olejki eteryczne. Korzyści płynące z tego owocu są nieocenione. Zwiększa aktywność mózgu i korzystnie wpływa na pamięć i koncentrację. Pomaga zwalczać depresję i apatię. Grejpfrut łagodzi nerwowość i poprawia sen.

Papaja

Papaja to owoc drzewa papai(Carica papaya L.), należącego do rodziny Caricaceae. Owoc jest dużą jagodą o kulistym lub cylindrycznym kształcie, o długości od 15 do 45 cm i średnicy od 10 do 30 cm. Skórka jest zielonkawożółta, a miąższ pomarańczowy lub łososiowy. Rdzeń owocu zawiera okrągłe czarne nasiona, które są również jadalne, ale niekoniecznie smaczne. Smak jest lekko pieprzny, z wyczuwalną goryczką. Największe owoce mogą ważyć do 10 kg.

Miąższ dojrzałej papai jest soczysty i słodki, o smaku przypominającym melona. Papaje mogą być spożywane na surowo, samodzielnie lub skropione cytryną. Można ją również doprawić solą i pieprzem. Pokrojona w kostkę stanowi doskonały dodatek do sałatek owocowych. Papaja ma niską zawartość kalorii i cholesterolu oraz jest bogatym źródłem witamin i minerałów.

Owoc ten zawiera białko, tłuszcz, węglowodany, błonnik, flawonoidy, witaminy (A, B1, B2, B3, B6, B9, C, E i K) oraz minerały (cynk, fosfor, magnez, potas, sód, wapń i żelazo). Papai przypisuje się liczne korzyści zdrowotne. Wspomaga trawienie i reguluje pracę układu pokarmowego. Wzmacnia serce i układ krążenia.