[Artykuł zaktualizowany dnia 06/11/2023]
Jedzenie (za dużo) ze strachu przed brakiem wystarczającej ilości (w szafkach lub w żołądku) jest tematem tego artykułu.
Przed czytaniem dalej
Nie jestem ekspertem w tej dziedzinie, ale pasjonuję się odżywianiem i zdrowiem.
Artykuły, które znajdziesz na mojej stronie, są wynikiem dogłębnych badań, którymi chciałbym się z Tobą podzielić. Chciałbym jednak podkreślić, że nie jestem specjalistą w dziedzinie zdrowia i że moje porady nie powinny w żaden sposób zastępować porad wykwalifikowanego lekarza. Jestem tutaj, aby cię poprowadzić, ale ważne jest, abyś skonsultował się z profesjonalistą w przypadku konkretnych pytań lub wątpliwości medycznych. Twoje dobre samopoczucie jest ważne. Upewnij się więc, że konsultujesz się z odpowiednimi ekspertami i dbasz o siebie najlepiej, jak to możliwe.
Jest to strach, z którym spotykam się w prawie całej mojej pracy z pacjentami. Jako dietetyk i żywieniowiec chciałem dać ci kilka wskazówek, jak uwolnić się od tego strachu.
Planowanie wysiłku fizycznego, rozpoczęcie diety lub niemożność palenia: to tylko niektóre z powodów, dla których odczuwamy strach przed przegapieniem.
Spójrzmy, jak ten strach można zilustrować: w 2008 roku, wraz z zakazem palenia w miejscach publicznych, jedna trzecia palaczy przyznała się do wypalenia dwóch papierosów z rzędu przed okresem bez tytoniu.
To dokładnie to samo, co w przypadku osób, które robią zapasy żywności przed przejściem na dietę: będę się cieszyć w niedzielę i zacznę ograniczać w poniedziałek!
Jest to przypadek przejadania się w obawie przed wyczerpaniem zapasów żywności, którą się lubi i przybieraniem na wadze wbrew własnej woli.
Strach przed wyczerpaniem zapasów może zniweczyć wysiłki zmierzające do utraty wagi!
Naukowcy wykazali niedawno, że samo myślenie o uprawianiu sportu wystarczy, aby zwiększyć spożycie żywności. Związek między „uprawianiem sportu a jedzeniem” został ustalony przez autorów tego badania, którzy ostrzegają ludzi, aby byli aktywni fizycznie i uważnie obserwowali to, co jedzą. Jedną z przyczyn nieudanych prób odchudzania może być nadmierne spożywanie żywności przez osoby, które przeceniają swoje potrzeby przed podjęciem wysiłku fizycznego w obawie przed wyczerpaniem sił!
Jak widać, uprawianie sportu w celu utraty wagi przy jednoczesnym spożywaniu większej ilości jedzenia w obawie przed wyczerpaniem spowoduje przybieranie na wadze.
Dokładnie to samo widzimy w przypadku dietetyków, którzy rzucają się na ostatni oszukany posiłek przed przejściem na dietę lub palaczy, którzy rzucają się na ostatniego papierosa przed wejściem do pociągu dla niepalących = ze strachu przed wyczerpaniem.
Strach przed przegapieniem = stan hiperkontroli
Strach przed przegapieniem jest stale obecny u „dietetyków”.
Objawia się strachem przed głodem, strachem przed uleganiem zachciankom na dozwolone pokarmy, strachem przed przegapieniem zakazanych pokarmów i strachem przed zniknięciem jedzenia.
Obawy te biorą górę nad uczuciem sytości i pełności. Osoba nie je już zgodnie z tymi odczuciami, ale po to, by się uspokoić. W rezultacie traci zdolność do prawidłowego postrzegania swoich progów sytości i przejada się bez uczucia głodu. Może to prowadzić do przybierania na wadze.
Wielu osobom o ograniczonym jedzeniu bardzo trudno jest zostawić jedzenie na talerzu, nawet jeśli wiedzą, że nie są już głodni.
Kiedy jedzą zakazane pokarmy, zachowują się tak, jakby jedli je po raz ostatni. To właśnie takie zachowanie uniemożliwia im utratę wagi.
Należy uważać na błędne koło zapoczątkowane przez dietę: frustracja – łaknienie – poczucie winy. Osoby na diecie nieustannie się załamują i jedzą (za dużo) ze strachu, frustracji, irytacji itp.
W niektórych przypadkach strach przed głodem może przybrać cechy stanu fobii, który może prowadzić do ataków paniki. W takim przypadku należy pamiętać o obecności pracownika służby zdrowia, który wysłucha i uspokoi, aby pomóc uwolnić się od tego lęku.
Zasady, które dana osoba sobie narzuca (hiper-kontrolowane jedzenie) wywołują wiele negatywnych emocji: strach przed głodem, strach przed przegapieniem, frustrację, poczucie winy itp.
Ludzie nie decydują już o jedzeniu intuicyjnie, ale zgodnie z narzuconymi sobie prawami lub zakazami.
Mózg jest odłączony od ciała. Ale to może trwać tylko tak długo, ponieważ gdy mózg jest ograniczony, zawsze w końcu pęka, nawet jeśli może „wytrzymać” przez miesiące lub lata.
Strach przed brakiem powoduje tycie!
Osoba, która na przykład powstrzymuje się od jedzenia między posiłkami, obawia się głodu i przejada się podczas posiłków, aby upewnić się, że głód nie pojawi się przedwcześnie.
Osoba, która ogranicza spożycie ciast, prawie zawsze je za dużo, gdy sobie na to pozwoli. Tak jakby musiała nadrobić stracony czas i zjeść je jakby po raz ostatni.
Tym bardziej, że przybiera na wadze i źle czuje się w swoim ciele.
Kiedy odczucia związane z jedzeniem całkowicie znikają, osoba musi zastąpić je myślami lub wyobrażonymi odczuciami. Nie odczuwa już głodu, ale myśli, że musi coś zjeść („nadszedł czas na jedzenie”, „nie jadłem przez x czasu, więc teraz jest na to czas”, „nie mogę zmarnować tego, co zostało” itp.)
Podobnie, nie czują się pełni, ale myślą i sprawdzają, czy zjedli wystarczająco dużo („Mam dość”, „Zważyłem swój talerz, więc nie mogę przekroczyć”, „Jeśli pójdę dalej, to za dużo” itp.)
Jedzenie staje się stresującą czynnością, która uniemożliwia żywności pełnienie jej podstawowej funkcji = życia. Osoby dotknięte lękiem przed brakiem jedzenia będą wielokrotnie przybierać na wadze lub cierpieć z powodu efektu jo-jo.
Strach przed brakiem – ćwiczenia, aby się od niego uwolnić
Aby uwolnić się od lęku przed brakiem, zapraszam do wykonania tego ćwiczenia.
Przez kilka dni (około 3/4 dni) zanotuj, ile razy odczuwałeś strach przed brakiem = ile razy jadłeś więcej z obawy przed głodem, hipoglikemią, brakiem jedzenia na później, wyrzucaniem itp.
Jak to zrobić? Zapisz to + zapisz, które to jedzenie + powiedz sobie mantrę, taką jak: „Zawsze mogę kupić więcej później, jeśli chcę / potrzebuję” lub „Uwalniam się od zasad zrównoważonego odżywiania” lub „Już się nie boję”.
+ Weź 3 głębokie oddechy i staraj się nie poddawać strachowi.
Wykonaj to ćwiczenie kilka razy, naprzemiennie w dni, w których myślisz/zauważasz strach przed przegapieniem i dni, w których w ogóle o tym nie myślisz.
Obserwuj swoje postępy i nie wahaj się porozmawiać z pracownikiem służby zdrowia, aby uzyskać pomoc.